voorbeeldteksten3. gebiedsspecifieke excessenregeling

bron:

Gemeente Schiedam: "De welstands-paragraaf voor Sveaparken"

Inleiding:

Een dakkapel is een uitspringend dakvenster, aangebracht op het hellende dakvlak, meestal van een woning. Vroeger bedoeld ter verlevendiging van de vaak grote dakvlakken. In de vorige eeuw echter heeft de dakkapel plaatselijk een nadere functionele betekenis gekregen.
Naast de toetreding van licht en lucht biedt de dakkapel al zodanige ruimtewinst, dat de onder het dak gelegen ruimte effectiever kan worden gebruikt en (meer) geschikt is als verblijfsruimte.
Deze behoefte aan ruimtevergroting heeft meestal tot gevolg, dat bewoners de grootst mogelijke dakkapel wensen. De bewoner streeft er op deze wijze naar een grotere woning te verkrijgen dan veelal in stedenbouwkundige zin op die locatie was bedoeld. Vooral bij een hoge bebouwingsdichtheid tast dit de kwaliteit van het omgevingsbeeld aan.

Standaard-dakkapel in Sveaparken

De grootte van een dakkapel moet in een redelijke verhouding staan tot de afmetingen van het dak, zodanig dat het dak duidelijk als zodanig herkenbaar is en gevel en straatbeeld niet worden verstoord. Een dakkapel moet in zekere mate ondergeschikt zijn aan het dakvlak en onderdeel zijn van en bijdragen aan de architectuur van de woning.
In Sveaparken zullen dakkapellen altijd vanaf het openbaar gebied zichtbaar zijn, zodat geen onderscheid wordt gemaakt tussen dakkapellen op het voor- of achterdakschild. De vormgeving is in dit gebied bedoeld ter verlevendiging van het dakvalk en ter ondersteuning van de architectuur.
Gekozen is voor eenvormige dakkapellen, meestal in zadeldakvorm, bij dezelfde woningtypen door standaardisering en regelmatige rangschikking.

De standaardkapellen

Bij de ontwikkeling van de woningbouwprojecten is in beginsel een standaardmodel mee ontworpen door de architect. Met de vaststelling van deze nota zijn impliciet deze standaarddakkapellen evenals de plaats van de kapellen in het dak vastgelegd en zullen zij van toepassing zijn op in serie gebouwde woningen van hetzelfde type.
De gemeente zal deze ontwerpen bij de beoordeling van bouwaanvragen als standaardmodel hanteren, wat betekent, dat zij als verplicht zijn voorgeschreven en afwijkingen daarvan niet zullen worden toegestaan.
Voor projecten waar (nog) geen standaarddakkapel is vastgesteld en voor alle individueel vormgegeven woningen gelden de algemene uitgangspunten voor dakkapellen.

Het welstandsregime

Preventief:
Een dakkapel voldoet in ieder geval aan redelijke eisen van welstand als deze identiek is aan de in deze paragraaf voor dat type woning vastgestelde standaardkapel met inbegrip van de plaats in het dak.

Repressief:
Dakkapellen, die gelet op formaat, vorm, materiaalgebruik en detaillering afwijken van het voor dat type woning vastgestelde standaardmodel vormen een onaanvaardbare verstoring van de in de algemene criteria geformuleerde beeldkwaliteit en worden geacht ernstig in strijd te zijn met redelijke eisen van welstand. Bij realisering daarvan is dan ook sprake van een exces.
Dakkapellen geplaatst in afwijking van de bij de standaard bepaalde plaats in het dak leiden tot een onevenredige rangschikking van de kapellen op het blok en daarmee tot een onaanvaardbare verstoring van de in de algemene criteria geformuleerde beeldkwaliteit en worden geacht ernstig in strijd te zijn met redelijke eisen van welstand. Bij realisering daarvan is dan ook sprake van een exces.