17-04-13Monumenten en Monumentencommissie

door Matthijs de Boer

Veel mensen houden van oude gebouwen en onze historische binnensteden zijn geliefd. Maar het in stand houden van ons gebouwde erfgoed kost wat. Geld dat ook aan andere zaken kan worden besteed. Inspanningen van vakmensen. Offers van belanghebbenden zoals eigenaren die niet met hun pand kunnen doen wat hun goeddunkt. Afspraken waar we ons aan dienen te houden.

Omdat de waardering voor monumenten verschillende aspecten kent, kunnen die afspraken complex van aard zijn. Bij de recente aanwijzing van 89 naoorlogse monumenten stelde Rob Trip ons in het NOS Journaal nog maar even gerust: “We hoeven die gebouwen niet mooi te vinden”. Want het gaat niet altijd alleen om schoonheid, maar ook over historisch belang, zeldzaamheid, karakteristiek voor een periode of voor een specifiek gebruik, de constructiewijze, de betekenis binnen een stedelijke of landschappelijke context.

De belangen zijn die van het behoud van onze cultuur, maar ook voor ieder waarneembaar stadsschoon, toerisme, en het commerciële of private belang van de gebruikers en eigenaren. De waardering kan verschillen en belangen kunnen strijdig zijn. De afspraken zijn daarom in beleid, regels en wetten vervat, zodat er vanuit de overheid toezicht kan worden uitgeoefend op de naleving.
Monumentencommissie hindermacht?

Om cultureel erfgoed in het algemeen belang te helpen beschermen, ook of juist wanneer dat indruist tegen bepaalde particuliere of economische belangen, is de monumentencommissie ingesteld. Met als doel dat wij en de generaties na ons, kunnen genieten en leren van dat historisch erfgoed. En wat is er mooier dan historische gebouwen die nog volop in gebruik zijn en dus nog steeds onderdeel zijn van de dynamiek van onze steden. Het is daarom betreurenswaardig wanneer een monumentencommissie, ondanks de hoge waardering die mensen voor historische gebouwen hebben, vooral als hindermacht gezien wordt.

Lees verder: De Architect

Terug naar het overzicht